Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Τα δακρυγόνα - Ρένα Πέτρου

Τα μάτια μας έμεναν πάντα δακρυσμένα.
Γιατί δεν περπατούσαμε στα πεζοδρόμια
αλλά διαλέγαμε πάντα τους δρόμους,
τις πορείες,τα πανό,τους αστυνόμους.
Αγωνιζόμασταν με δίχως όπλα και
με τα πρόσωπα γυμνά στα δακρυγόνα.
Κι ενώ υπήρχανε ελπίδες,να κρατηθούμε,
τα όνειρά μας έμοιαζαν σίγουρα χαμένα.
Κι έτσι τα μάτια...παραμέναν δακρυσμένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.