Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Αντίλαμψα - Χρύσα Μιχαλοπούλου

Ζώ να Αντιλάμπω Ανάμεσα στις Λέξεις που σαν Φωνές Πουλιών Ταίζονται απο Φώς, στα Σταυροδρόμια της Ψυχής μου.

Οι Ασχημάτιστες Σκέψεις μου, Γνωρίζουν την Έξοδό τους.
Σχηματίζονται σε Πτερωτά Δώρα σαν Σμιλευμένα Σώματα
Εξαίσιας Ομορφιάς.

Η Εύληπτη Γλώσσα της Ποίησης Γίνεται Όχημα Καταγραφών Ιθάκης....Καταγραφών της Ομορφιάς του Παραπέρα,
Στων Απείρων της την Αρμονία.

Αντιλάμπω στις Αιώνιες Λαμπάδες της που Ιδανικά Αντιφέγγουν
στην Ατμόσφαιρα, σαν Κόκκινες Αισθήσεις Κυριαρχίας Ποιών.
Και Γίνονται Οχήματα Νεόκτιστης Γραφής.

Αντίλαμψα απο το Γαλάζιο της Ημέρας του Πρωινού,
Ώς το Θαλασσί electric του Εσπερινού....Όπως την Έβδομη
Ημέρα της Δημιουργίας....Με Πορφυρή Αγάπη
Για Όλα τα Αύριο.

Ηρωική μου Ποίηση δεν Παραιτούμαστε.
Καλά Ανατέλλουμε.
Αναδυόμαστε απο Σονέτα Ποιητικών Αναστεναγμών.
Μαζεύουμε την Δύναμη του Ήλιου
Που σαν Υψηλές Πνοές Αντιλάμπουν στο Ευρύχωρο Ουρανό!!

Σαν Λευκές Πεταλούδες σε Σχήματα Θαρρείς Πτερωτών
Λουλουδιών....
......Όπως όταν ο Έρωτας του Κάποτε
Επανέρχεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.